Digitalizacja to proces przekształcania znalezisk archeologicznych na formaty cyfrowe. Wykorzystuje nowoczesne technologie, takie jak fotografia, fotogrametria, skanowanie laserowe i wizualizacje 3D, głównie w celu standaryzacji i odkrywaniu nowych metod prezentacji danych w archeologii. Digitalizacja umożliwia katalogowanie i wykorzystywanie coraz większej ilości informacji, a dzięki temu prowadzenie dokładniejszych badań nad artefaktami i stanowiskami archeologicznymi.
mgr Bolesław Zych (Lider Zespołu)
Jest absolwentem Instytutu Archeologii Uniwersytetu Jagiellońskiego oraz studiów podyplomowych z zakresu lotniczego i naziemnego skaningu laserowego Akademii Górniczo Hutniczej/AGH. Jego zainteresowania badawcze skupiają się głównie na aplikacji i rozwijaniu nieinwazyjnych metod dokumentacyjnych w badaniach archeologicznych opartych na fotogrametrii bliskiego i dalekiego zasięgu, skaningu laserowego 3D, przetwarzaniu i analizie danych przestrzennych LiDAR oraz ich publikacji cyfrowej. W kręgu jego zainteresowań znajdują się również stosowanie i rozwijanie metod opartych na przekształceniu obrazowania powierzchni (RTI, VRTI) zniszczonych powierzchni obiektów zabytkowych w celach interpretacyjnych. Doświadczenie zdobywał w projektach naukowych i komercyjnych w Polsce, Gwatemali, Niemczech i USA. Współautor publikacji i wystąpień konferencyjnych dotyczących digitalizacji stanowisk i obiektów archeologicznych.
mgr Jakub Śliwa (Lider Zespołu)
Mgr Jakub Śliwa. Absolwent orientalistyki na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie oraz fotografii w PWSFTViT im. L. Schillera w Łodzi. Fotograf z wieloletnim doświadczeniem w zakresie dokumentacji prac konserwatorskich, fotografii obiektów muzealnych. Uczestniczy w pracach wielu misji archeologicznych na Bliskim Wschodzie, w Azji, w Ameryce. Autor oraz współautor publikacji albumowych i naukowych oraz wystąpień konferencyjnych z zakresu szeroko pojętego dziedzictwa kulturowego. Wykładowca Collegium da Vinci w Poznaniu oraz Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie.
W kręgu jego zainteresowań badawczych znajdują się nowoczesne nieinwazyjne metody digitalizacji i analizy obiektów zabytkowych oraz stanowisk archeologicznych, m.in RTI (Reflectance Transformation Imaging), fotogrametria bliskiego zasięgu, modelowanie 3D.
Dr hab. Judyta Rodzińska-Nowak, prof. UJ
Od 1995 roku pracuje w Zakładzie Archeologii Epoki Żelaza Instytutu Archeologii Uniwersytetu Jagiellońskiego. Specjalizuje się w problematyce młodszego okresu przedrzymskiego, rzymskiego i okresu wędrówek ludów w środkowoeuropejskim Barbaricum. Ważnym tematem jej badań są zagadnienia zróżnicowania regionalnego i chronologicznego ceramiki wytwarzanej przez ludność kultury przeworskiej. Istotną część działalności stanowią badania wykopaliskowe prowadzone na osadach i cmentarzyskach kultury przeworskiej w zachodniej Małopolsce i w polskich Karpatach (m.in. Jakuszowice, woj. świętokrzyskie; Pakoszówka i Prusiek, woj. podkarpackie) oraz studia nad osadnictwem tej jednostki. Inny nurt działalności badawczej dotyczy relacji między mieszkańcami barbarzyńskiej Europy a Imperium Romanum. Jest członkiem Międzynarodowego Komitetu Tabula Imperii Romani (TIR-FOR), bierze udział w pracach mających na celu digitalizację wszystkich tomów Tabula Imperii Romani, redaguje serię wydawniczą Corpus der römischen Funde im europäischen Barbaricum – Polen. Poza tym podejmuje problematykę zróżnicowania obrządku pogrzebowego ludności kultury przeworskiej. Ostatnio jej zainteresowania koncentrują się głównie na przemianach osadniczych i gospodarczych zachodzących w barbarzyńskiej Europie w okresie rzymskim i wczesnej fazie okresu wędrówek ludów. Uczestniczyła w międzynarodowych projektach badawczych, m.in. w polsko-duńskim projekcie badawczym Polish-Danish research project Contacts across the Baltic Sea in the Iron Age. Archaeological Network Denmark-Poland 2005-2008, projekcie Sackrau pod auspicjami Römisch-Germanisches Zentralmuseum w Moguncji, mającym na celu opracowanie monografii trzech pochówków "książęcych" datowanych na III wiek n.e. odkrytych we Wrocławiu-Zakrzowie. Obecnie jest członkiem międzynarodowego zespołu opracowującym monografię pochówku "książęcego" odkrytego w miejscowości Poprad-Matejovce (Słowacja).
Uczestniczyła w sześciu projektach badawczych finansowanych przez Komitet Badań Naukowych i Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego, w tym w dwóch projektach poświęconych opracowaniu monografii cmentarzyska kultury przeworskiej w Opatowie, woj. śląskie. Była także kierownikiem (2008-2009) projektu badawczego dotyczącego opracowania materiałów z cmentarzyska tej kultury w Żabieńcu, woj. śląskie. Obecnie jest wykonawczynią projektu badawczego Zmiany kulturowe w środowisku wyżyn lessowych. Osadnictwo, gospodarka i społeczeństwo od neolitu do średniowiecza na stanowisku nr. 3 w Miechowie. Wchodziła w skład komitetu sterującego (2015-2017) międzynarodowego projektu badawczego Migration Period between Odra and Vistula (kierownik projektu prof. dr hab. A. Bursche). Autorka ponad 120 publikacji, w tym trzech książek, redaktor sześciu książek. Uczestnictwo w ponad 50 konferencjach naukowych; organizacja trzech międzynarodowych konferencji naukowych.
Dr hab. Radosław Palonka, prof. UJ
Dr hab. Radosław Palonka, profesor uczelni, Instytut Archeologii, Wydział Historyczny UJ oraz Research Associate w Crow Canyon Research Institute, Cortez, Colorado (USA). Stypendysta m.in. Fundacji Fulbrighta, The Tokyo Foundation oraz Fundacji Kościuszkowskiej. Od ponad dwudziestu lat uczestniczy i prowadzi badania archeologiczno-antropologiczne w Europie oraz kultur tubylczych Ameryki Północnej, m.in. w Cahokia Mounds, Illinois (pod patronatem UNESCO) oraz w Kolorado w Stanach Zjednoczonych. W badaniach archeologicznych stosuje i rozwija szerokie spektrum działań naukowych stosujących najnowocześniejsze metody i technologie skierowane na digitalizację i konserwację dziedzictwa kulturowego (m.in. skaning laserowy 3D z ziemi i powietrza/LiDAR, Geograficzny System Informacji/GIS, fotogrametrię i zaawansowane techniki fotografii cyfrowej, udoskonalanie metod analizy danych cyfrowych dziedzictwa kulturowego). Działania te obejmują także popularyzację badań naukowych i ich wyników wśród społeczeństwa, m.in.: https://digitalsouthwest.pl oraz https://e-sandcanyon.org dotyczy to badań w USA, ale także zabytków europejskiego średniowiecza i czasów nowożytnych.
mgr Michał Mazur
Absolwent Instytutu Archeologii Uniwersytetu Jagiellońskiego oraz asystent w Zakładzie Epoki Brązu i Wczesnej Epoki Żelaza. Jego zainteresowania badawcze koncentrują się na analizach struktur osadniczych (m.in. geografia osadnicza, preferencje siedliskowe, dynamika zmian osadniczych w mikro- i makroregionach) w epoce brązu i wczesnej epoce żelaza w południowej części ziem polskich. Osobnym polem działalności są studia nad relacją człowiek a środowisko naturalne oraz doborem odpowiadających mu strategii gospodarczych. Szczególnym aspektem w tych badaniach są zagadnienia związane z pozyskiwaniem soli przy wykorzystaniu słonych źródeł (warzelnictwo), ewolucją technologii produkcji solowarskiej i powiązanie tych kwestii z ogólnym rozwojem gospodarki jako całości przez społeczności epoki brązu i wczesnej epoki żelaza. Co jest też przedmiotem przygotowywanej rozprawy doktorskiej. Znajduje to też odzwierciedlenie w realizowanych projektach badawczych, jak na przykład w zakończonym ostatnio grancie „The Past Societies: Polish Lands from the First Evidence of Human Presence to the Early Middle Ages”. Uczestnik i organizator ekspedycji archeologicznych w kraju i za granicą (między innymi Ukraina, Niemcy). Opiekun zbiorów archeologicznych w Instytucie Archeologii Uniwersytetu Jagiellońskiego. W ramach Projektu Mare Nostrum bierze udział w pracach Zespołu ds. Digitalizacji.